Coming home na het paradijs van Cambodja!

Lieve lezers,

Het moment is nu dan toch echt gekomen.. We moeten naar huis! Of misschien moet ik zeggen; we mógen naar huis. Een huis hebben we in ieder geval, nu nog een baan en weer geld. ;-) Zonder gekheid, tuurlijk is het raar dat onze reis nu ten einde is. Maar Jezus, wat hebben wij veel gezien! En wat mogen we blij zijn dat praktisch alles wat we wilden ook daadwerkelijk gelukt is en we nu zoveel onbeschrijfelijk mooie herinneringen en ervaringen rijker zijn. Het is ons enigszins gelukt dit onszelf te realiseren, de afgelopen dagen op het paradijs van Cambodja. Daar zal ik eerst nog wat over schrijven alvorens we een meer statistische samenvatting van onze reis geven, met dank aan het nodige rekenwerk van Jelle. Enjoy!

Dag 134 - dinsdag 15 april
Vandaag wéér een busreis voor de boeg, van Phnom Penh naar Sihanoukville. Die zijn we inmiddels wel een klein beetje zat, maar aan de andere kant draaien we onze hand niet meer om voor die 5 uurtjes buszitten. Dus daar gingen we weer! Voor ons last minute gekochte cheap busticket van $7,50 was de GST-bus boven verwachting luxe, met zowaar werkende airco. Wederom weer mensen op krukjes in het gangpad, maar daar wen je aan. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. ;-) Wonder boven wonder waren we om 13.00uur al in Sihanoukville, zeker een uur eerder dan we hadden verwacht. De tuk tuk dropte ons midden in Sihanoukville, waar we nog een kamer moesten vinden. Toevallig kwamen we Aniek weer tegen (die met een andere bus vanuit Phnom Penh was gegaan) en zij had al een rondje gelopen langs de hostels. Op basis van haar info gingen we The Big Easy, waar we een hutje scoorden voor $12. Geen muskitonet, maar dat redden we wel voor een nachtje. We bestelden meteen lunch en Jelle checkte Tripadvisor nog even over dit hostel. OMG! Verhalen over bedbugs! Weliswaar van midden vorig jaar, maar toch. Voor wie het niet weet; bedbugs (bedwantsen) zitten in matrassen/lakens en worden 's nachts actief en prikken je naar zeggen helemaal lek. Bovendien zijn ze niet makkelijk uit te roeien en worden ze door backpackers die elke nacht ergens anders slapen natuurlijk makkelijk overgebracht naar andere hostels als ze in kleding of de tas zitten. Het schijnt niets met hygiene te maken te hebben, al letten wij er bij de goedkopere hostels wel beter op. Het lastige is dat je ze dus alleen 's nachts kunt zien, als je ze al kunt zien, want ook daarover verschillen de meningen. Enfin, als backpacker is dit één van de dingen die je zeker niet mee wilt meemaken! (In Australiē werd een meisje in een hostel hardhandig de deur gewezen omdat ze bedbugs-beten had). Noem het overdreven of verstandig, maar wij besloten wel te blijven maar op bed op ons strandlaken te gaan liggen en in onze lakenzak. De middag brachten we door op het strand van Sihanoukville, dé badplaats van Cambodja. Helaas was het wat bewolkt, maar onder de douche ontdekte ik dat m'n buik toch wat verbrand was. Na een heerlijke Khmer curry childen we wat bij ons hostel voordat we richting strand gingen. Het was immers nog steeds Khmer New Year en dus waren we wel benieuwd hoe dat gevierd werd hier. Er was zowaar wat vuurwerk te zien! Niet zoals in Sydney, maar toch! ;-) Samen met het feit dat we ons niet erg verheugden op de nacht in ons mogelijke bedbugs-bed én het feit dat meerdere strandtenten flyers uitdeelden voor gratis drank, werd het een mooie nacht! In de Dolphin Shack draaiden ze best aardige muziek en vermaakten we ons maar al te goed tot +/- half 4. Behoorlijk aangeschoten vielen we direct in slaap in onze lakenzak! ;-) Happy Khmer New Year!

Dag 135 - woensdag 16 april
BRAK, echt goed brak, dat waren we vandaag. Na een stevig ontbijt met een dikke omlet, voelden we ons nog steeds niet veel beter. Mijn email is op de één of andere manier ontspoort op mijn telefoon en tab, waardoor we een computer nodig hebben om te checken of ons resort op Koh Rong Samloem voor de eerste nacht geboekt is en dat blijkt zo te zijn! We kunnen ook nog een 2e nacht boeken, de andere nachten zien we ter plekke wel waar we slapen. En het resetten van mijn wachtwoord lukte gelukkig ook. We verkassen naar het strand waar we op een strandbedje proberen te ontnuchteren, langzaam aan gaat het beter. Na een verfrissende douche in ons nieuwe brandschone hotel, ja vanwege de bedbugs-angst zijn we toch maar verhuisd, gaan we lekker eten bij Sea View Villa; 2 voorgerechten en 2 hoofdgerechten voor $10, dat zijn de goede deals! ;-) Het laatste en meest nuttige wat we deze dag doen is onze bus naar Bangkok voor 22 april boeken. De eerste stap op weg naar huis... We zijn blij 's avonds in bed te liggen en deze meest brakke dag tijdens deze reis overleefd te hebben. 

Dag 136 - donderdag 17 april
Enigszins zenuwachtig stappen we op de zogeheten "partyboot" naar onze, voor ons gevoel, laatste bestemming van deze reis: Koh Rong Samloem! Een eiland voor de kust van Cambodja dat net zo mooi, en misschien nog wel mooier, moet zijn dan Koh Tao bij Thailand. Ons originele plan was om daar te eindigen, maar wegens tijd- en geldgebrek kiezen we voor Koh Rong Samloem. We hebben er veel over gelezen en weloverwogen de keuze gemaakt voor Koh Rong Samloem en niet Koh Rong, een naastgelegen veel groter eiland. Het zou dus heel mooi moeten zijn, maar het is toch "eerst zien, dan geloven". De partyboot is boven verwachting goed verzorgd met een gratis lunch en drankje. Met een lekker muziekje op de achtergrond en genoeg mensen om naar te kijken varen we al snel Saracen Bay van Koh Rong Samloem binnen. Nou mensen, if paradise has a name... WAUW! Zonder zonnebril doet het witte strand pijn aan je ogen. We zitten meteen weer helemaal in de Fiji stemming en vergelijken deze twee bestemmingen ook met elkaar (hoe verwend ben je dan.. haha). Het strand van Koh Rong Samloem is witter, maar het water van Fiji was meer een aquarium. Eenmaal aangekomen bij ons geboekte Saracen Bay Resort komen we helemaal in jubelstemming! Het is een houten hut, maar zo mooi! Groot, licht, schoon, met een veranda en mijn nieuwe lievelingsstoelen. Dit is echt 4 days in paradise!! Bikini aan en het water in! Heerlijk, heerlijk, heerlijk. Genieten, genieten, genieten. En soms aan onze terugreis denken, maar nog niet teveel. ;-) Ja, zonder twijfel voor ons de perfecte bestemming om onze reis af te sluiten. Koh Rong Samloem is echt nog in opkomst.. Er zijn hier 9 resorts met elk +/- 10 hutjes en een eigen klein restaurant. That's it. Geen straten, geen winkels, geen wifi. Echt nog heel mooi kleinschalig, hopelijk weten ze dat vast te houden. Na een hele koude douche, nee ook geen warm water hier, gaan we eten bij Saracen Bay restaurant. Boven verwachting lekker! We hoopten op een paradijs om onze reis af te sluiten en we kunnen nu al concluderen dat we het paradijs hebben gevonden!

Dag 137 - vrijdag 18 april
Na een heerlijk ontbijt, gaan we onze accommodatie voor de komende dagen regelen. Het liefste bleven we in het geweldige Saracen Bay Resort, maar helaas konden we daar alleen vannacht en de 19e terecht. Voor vanavond en overmorgen moeten we nog iets anders zien te vinden. Dat is dan weer het "nadeel" als je niet alles ver van te voren boekt, maar aan de andere kant biedt het ook kansen iets nieuws te zien. Na wat rondvragen boeken we voor vanavond bij Beach Island Resort en voor de 20e bij Orchid Resort. Ook weer geregeld. De rest van de ochtend is het lekker bakken! Rond 8 uur is het hier al flink heet, maar met af en toe een duik in het rustige, heldere water prima uit te houden. ;-) De echt felle middagzon tussen 13.00u-15.00u mijden we maar, anders gaat 't echt te hard. Voor de lunch lopen we naar Rumi Bungalows, voorheen Attaman Bungalows, waar ze spelletjes hebben. Want ondanks ons voornemen deze laatste dagen echt te chillen en geen excursies meer te ondernemen, is helemaal niets doen voor ons onmogelijk. Met een potje monopolie vermaken we ons prima! Rond vieren checken we, nu al weemoedig naar Saracen Bay Resort, in bij het Beach Island Resort. En we hebben geluk, een gratis upgrade naar een deluxe hutje met een rond bed! Die wilde we in eerste instantie boeken vanmorgen, maar toen werd ons verteld dat die allemaal bezet waren. Nu blijkt dus toch van niet. Enfin, hoe het precies zit maakt niet uit, wij zitten goed! ;-) Aan het einde van de middag worden we verrast door een tropische regenbui. Het regenseizoen begint hier in mei, dus niet zo gek dat wij ook een buitje krijgen. Na het eten gaan we nog een potje poolen waarna we ons romantische ronde bed inkruipen (waar onze voeten uitsteken :p).

Dag 138 - zaterdag 19 april
Om half 6 maakt Jelle mij wakker voor de sunrise, die we letterlijk vanuit ons bed kunnen zien. Prachtig! We kiezen vanmorgen voor het ontbijtbuffet van het Beach Island Resort, prima verzorgd maar er gaat niets boven het Saracen Bay Restaurant met het übervriendelijke personeel dat voor elke zin zegt; "Excuse me..". De ochtend brengen we weer bakkend om het strand door en rond elven verkassen we weer terug naar Saracen Bay Resort (zo'n 300 meter verderop). Al badderend en zonnend proberen we onze mooiste, indrukwekkendste, angstigste, gelukzaligste etc. momenten van de afgelopen maanden te benoemen.. Maar het is simpelweg teveel! Zoveel geweldige dingen dat het amper met elkaar te vergelijken valt. Maar we hebben een poging gedaan om het allemaal te bevatten. ;-) In de middag betrekt het iets, maar toch besluiten we naar Lazy Beach, aan de andere kant van het eiland, te lopen om de sunset te zien. Aan deze kant van Koh Rong Samloem is het strand beduidend minder mooi dan aan onze kant in Saracen Bay, maar de prachtige sunset onder het genot van een biertje en een paar loempia's maken de wandeling zeker de moeite waard. De avond brengen we, zoals de hele dag, in chillmodus door. Genietend van onze mooie hut. Ik lees het boek "First They Killed My Father" uit, wat ik had gekocht bij de Killing Fields. Vreselijk indrukwekkend om door de ogen van een 5-jarig kind te lezen wat er tussen 1975 en 1979 in dit land gebeurd is.

Dag 139 - zondag 20 april
Another day in paradise! Ik kan wel een heel uitgebreid verhaal typen, maar het was weer heerlijk ontbijten, zonnen, badderen, zonnen, badderen, boekje lezen, badderen, puzzelen, zonnen etc. ;-) Ohja en vandaag de laatste verhuizing naar Orchid Resort. Halverwege de middag zijn we de hele baai afgelopen en hadden we op een gegeven moment écht een privé-strand. Wat een luxe, nog zo onontdekt en kleinschalig. Voordat we gingen avondeten in het restaurant van Saracen Bay Resort, spraken we daar toevallig de eigenaar, een Duitser. Hij vertelde ons dat zijn resort pas anderhalf jaar open is en dat hij de eerste was die op deze baai ging bouwen. Dat wil zeggen dat de 8 andere resorts dus nog minder lang open zijn. Dat alles nog relatief nieuw was hadden we wel verwacht, maar zo nieuw?! De eigenaar heeft alwel uitbreidingsplannen dus de vraag is hoelang het nog zo rustig blijft op Koh Rong Samloem.. Wij zijn in ieder geval erg blij dat wij er nu al van hebben mogen genieten! 

Dag 140 - maandag 21 april
Onze laatste dag in het paradijs. De nacht was nogal onrustig, door de ventilator wapperde de veel te grote klamboe steeds in ons gezicht. Overigens slapen we de laatste twee weken sowieso allebei wat onrustig. Elke nacht wordt één van ons twee wel verward wakker, totaal niet wetend waar we zijn. Wat dat betreft misschien niet zo erg dat we bijna naar huis gaan. ;-) Na ons heerlijke ontbijt bedanken we het personeel van Saracen Bay Restaurant voor hun uitstekende, uiterst beleefde service. We laten hier aardig wat dollars achter, maar elke dollar was het waard! We genieten voor de laatste keer van de zon, de zee en het strand. In een schommelstoeltje aan een boom genieten we van het uitzicht. Als lunch nemen we nog één keer lekkere pittige noodlesoep. De Partyboot vertrekt om 15.30uur weer richting Sihanoukville, onder het genot van een biertje op het zonnedek verlaten we dit prachtige eiland. Ruim anderhalf uur later zijn we weer aan land en gaan we na een snelle douche lekker eten. Vervolgens boeken we een hotel in Bangkok en een fietstocht die we op de laatste dag door Bangkok gaan doen. We zijn tenslotte nog een dagje in een wereldstad! We uploaden wat foto's zodat jullie ook kunnen meegenieten van Cambodja en als aandenken aan Koh Rong Samloem koop ik van onze laatste dollars nog een mooie ring met een witte steen. Cambodja was  het indrukwekkendste land dat we bezocht hebben en heeft ons een fantastische laatste paar dagen in paradise bezorgd.

Dag 141 - dinsdag 22 april
Nu gaat de terugreis dan toch echt beginnen, om 07.30uur staan we klaar voor onze busreis naar Bangkok. Ik vraag me oprecht af, hoe ze de betaling/verdiensten van bustickets hier onderling verdelen. Je koopt een ticket van Sihanoukville (Cambodja) naar Bangkok (Thailand), bij een bookings office van een willekeurig hostel. Je wordt opgehaald door de ene lokale busmaatschappij, gedropt bij de grens, belaagd door allerlei lokale mensen en vervolgens loop je na een exit-stempel Cambodja de grens over naar Thailand. Hier krijg je eenvoudig een nieuw visum, waarna er een willekeurige vent zegt dat je hier moet wachten totdat zijn minivan (zonder bedrijfsnaam) naar Bangkok vertrekt. Het ene moment duurt dit nog een half uur, het andere moment gaan we al. En dan vertrouw je er samen met die andere 12 in de bus maar op dat die halve cowboy je naar Bangkok brengt. Alle vormen van controlfreakheid kun je op dit soort momenten maar beter laten gaan, go with the flow is een betere optie. ;-) Enfin, toen begon dus de reis vanaf de Cham Yeam grensovergang naar Bangkok. De chauffeur noem ik een cowboy, niet alleen vanwege zijn hoed, maar ook zeker vanwege zijn rijgedrag. Waar het in Vietnam en Laos allemaal vrij traag ging, weet hij het gaspedaal goed te vinden. In Thailand rijden ze links, dus dat is weer even wennen en met al die andere malloten op de weg kun je soms maar beter niet meekijken. Overigens kon dat ook amper aangezien we helemaal achterin het busje weggedrukt zaten. Duimen draaien dat deze allerlaatste busreis goed afloopt. En dat liep gelukkig goed af! Na 11 uur buszitten checken we in bij ons hotel en scoren we heerlijk Thais streetfood. Het is wel mooi dat we onze reis door Azië hier in Bangkok begonnen en nu ook weer gaan afsluiten. 

Dag 142 - woensdag 23 april
De wekker gaat om 05.50uur. Ja, heerlijk vroeg zo op de laatste dag. Maar met een goede reden! We gaan de wereldberoemde fietstocht van Co van Kessel doen. Co van Kessel is een Nederlander die 30 jaar geleden begon met het organiseren van fietstochten in Bangkok, 2 jaar geleden is hij overleden, maar het bedrijf wordt voortgezet door een Thaise vrouw. Samen met 4 andere Nederlandse toeristen stappen we op onze citybikes. We werd een geweldige tour! We fietsten door Chinatown, het oude Bangkok en door de plantages. Een kijkje in het echte dagelijkse leven in Bangkok, we kwamen geen enkele andere toerist tegen. Dan weet je dat de tour goed is. ;-) Ook gingen we 3 keer op een boot, waardoor we Bangkok vanaf het water konden bezichtigen. Van golfplaten huisjes tot de skyline van Bangkok met hoge gebouwen, de contrasten zijn ook in deze stad groot, maar iedereen is erg vriendelijk naar toeristen. Onze Thaise gidsen Jack en Tami spreken al een aardig woordje Nederlands omdat toch vooral Nederlanders deze tour doen. De lunch was ook voortreffelijk en erg gezellig! Bij één tempel deden we een wens en kregen we door middel van het schudden van stokjes totdat er eentje op de grond viel, een toekomstvoorspelling mee. Ik voel me wat onrustig, als een storm, en dat klopt ook wel. ;-) Ohja, en ik moet nadenken voordat ik wat zeg, haha. Jelle gaat (alweer) goed geld verdienen in de toekomst net als het vrouwtje in Hue hem voorspelde. Een mooie ochtend op onze allerlaatste dag! Rond 13.00uur zijn we terug in ons hotel, waar we door onze late check-out tot 15.00uur de tijd hebben voor een douche en inpakken. Nu begint het toch wel echt door te dringen, we gaan weg, naar huis. We boeken een minivan naar het vliegveld voor 23.00 uur vanavond en struinen vervolgens Khao San Road en omgeving af om de tijd "te doden". Geen straf, want er valt genoeg te zien! De laatste portie loempia's smaakt goed en Jelle geniet van een grondige voetenmassage. En nu zitten we nog even in het hotel, om dit laatste verslag te plaatsen. Want dat is het, ons laatste verslag. 

En dan nu, Jelle z'n uitmuntende rekenwerk, een statistische samenvatting van onze reis. Als we morgen terug zijn in Nederland hebben we 70 uur, 49871 km gevlogen, oftewel bijna anderhalf keer een rondje om de aarde. Hebben een ontelbaar aantal bussen/minivans ons in 218 uur, 10827km vervoerd, oftewel bijna 10 volle dagen hebben we in de bus doorgebracht. We hebben 3 dagen op een boot geleefd en verschillende boten dienden in totaal 26 uur als vervoersmiddel. Niet te vergeten ook, achterop de motorbike in Vietnam hebben we 850km afgelegd. En dan, last but not least, de kilometers die we zelf hebben gereden: 1000km in Australië in ons gebakje en maarliefst 6800km in Nieuw-Zeeland in onze hippe bus. En dat laatste, dat was toch wel het ultieme gevoel van vrijheid!

Als jullie dit lezen, zitten wij op het vliegveld te wachten, in het vliegtuig naar huis of zijn we misschien al thuis. We noemden deze blog "142 dagen vol avontuur" en met trots kunnen we concluderen dat het ook echt 142 dagen vol avontuur zijn geweest. Voor ons een ONVERGETELIJK avontuur, het was elke Euro, AUS / NZ/ Fiji / US Dollar, Dong, Kip, Riel en Bath waard.

We hopen dat jullie via deze blog een beetje hebben mee kunnen genieten. In ieder geval bedankt voor het lezen en de leuke reacties! Doei!