Bula Fiji! Awesome Adventure.

Bula!

Dag 78 - dinsdag 18 februari
We worden wakker op het Airport Campervan Park en genieten nog even van een warme douche.. Daar zijn we op Fiji namelijk zeker niet in alle hostels van verzekerd. We pakken de laatste dingen in onze gezamenlijke backpack en zorgen dat de bus weer opgeruimd is. Bij het verlaten van het campervan park blijkt dat het saldo op mijn creditcard niet toereikend is.. Hoe zou dat nou kunnen? ;-) Maar met een onschuldige stem en een glimlach kom je gelukkig een heel eind en konden we uiteindelijk cash betalen. Vervolgens reden we nog naar een redelijk dichtbijzijnde bibliotheek waar we hoopten nog een paar foto's bij ons eerste verslag over het Noordereiland te kunnen plaatsen, maar dat kon de computer daar helaas niet aan! Bij de Park & Ride van Auckland Airport hadden we een plekje gereserveerd voor onze geliefde bus. Die gaan we nog missen ook, staat ie daar een weekje alleen te zijn op de parkeerplaats. Maar dat is misschien maar goed ook, een weekje pauze. Hij heeft al 6200 kilometer voor ons gereden en is volgens het boekje dan ook hard toe aan een onderhoudsbeurt. Met de shuttlebus worden we keurig voor de deur van Auckland International Airport gedropt. We zijn zo optijd dat de check-in nog niet eens open is. Hier en daar wat gratis wifi, een kop koffie, inchecken, weer wachten, rondstruinen, nog maar eens een boekwinkeltje bezoeken.. En dan ben je opeens 4uur verder en zit je in het vliegtuig op weg naar Fiji!! Slechts 3 uurtjes vliegen dus dat was zo voorbij. Een warm onthaal op het vliegveld van Nadi met vele uitbundige "bula's" en zelfs een live-bandje. Het hostel kwam ons netjes ophalen en zo waren we snel bij ons hostel Smogglers Cove op Nadi Beach. De Lonely Planet had ons al gewaarschuwd dat Nadi niet bijzonder is en je er eigenlijk zo snel mogelijk weer weg moet naar 1 van de andere, mooiere 299 eilanden die Fiji telt. We scoorden een pizza voor de helft van het geld, waarna we in een hangmat aan het strand belandden met een "flesje" bier van 750ml. Cheers! Een vuurshow en een limbodans-wedstrijd op het strand gaven ons tevens nog iets om naar te kijken. Een leuke eerste avond, maar we zijn vooral heel benieuwd naar de komende dagen..

Dag 79 - woensdag 19 februari
Of het de warmte was of het krakende stapelbed, in plaats van de matrassen in ons vertrouwde busje, we hebben allebei niet goed geslapen en waren (bijna) blij dat we er om 06.00u uit mochten. Na het ontbijt, inclusief regenbui, werden we opgehaald voor onze ferry naar ons eerste eiland van deze week (we gaan er in totaal 3 bezoeken). De ferry is een knalgele highspeed catamaran. Boven Nadi, gelegen op het "main island", genaamd Viti Levu, hing nog veel bewolking. Door het gebergte op dit grootste eiland van Fiji blijft bewolking hier hangen. Op de kleinere eilanden in de eilandengroepen Yasawas en Mamanucas, waar wij naartoe gaan, is dit minder het geval. En dat bleek al snel, hoe langer we onderweg waren, hoe beter het weer werd! Rond 13.00u werden we van de catamaran een klein bootje ingeloodst, waarmee we naar het strand voor ons hostel, Nabua Lodge, werden gebracht. Ik was blij dat we van de boot af konden, een beeje zeeziek was ik na die 4,5uur wel. Bij het hostel werden we weer warm onthaald met vele "Bula's!" en een simpele, maar lekkere lunch. We hebben wat betreft accommodatie in alle hostels gekozen voor een double room, in de coconut 1 klasse, dat wil zeggen de meest basic vorm van hostels en eten. Na de lunch werden we naar onze kamer gebracht, een hut voor onszelf alleen. Prachtig om te zien, allerlei kleuren met kunstig gevouwen gordijnen en overal bloemen. Wat een welkom! De middag brachten we door op het strand (natuurlijk). De afternoon tea met een heerlijk zelf gemaakt stukje cake smaakte ook erg goed. Tegen zessen beklommen we een steil pad om de sunset te bekijken. Natuurlijk weer erg mooi, al is het daarna dan ook al snel donker. Om zeven uur werd ons avondeten geserveerd, een heerlijk buffetje. En daarna was het Bula-time, ofwel dancing time! Voetjes van de vloer, de welkomstdans was al snel een feit. :-) Daarna volgde er nog een heuse dance competition, waarin God bepaalde wie er zou winnen.. Kortom: geluk hebben. En dat hadden we deze keer niet, helaas geen gratis bier voor ons. :-( Maar we zijn er: it's Fiji time!!

Dag 80 - donderdag 20 februari
Opstaan, je bikini of zwembroek aantrekken, naar buiten huppelen de warmte in en aanschuiven bij het ontbijt. Genieten! Na het ontbijt gingen we een klein bootje in voor de Cave trip naar de Sawailau Caves. Het weer is vandaag nog beter dan gisteren, volop zon, waardoor de kleuren van het water nog mooier waren. Zoals Jelle zei; "het lijkt wel 1 groot aquarium", zo helder. Eenmaal bij de caves werden we een beetje aan ons lot overgelaten. We sprongen het water in van de eerste cave, zwemmen in een grot dus. Het "spektakel" in deze tour zat 'm in het bereiken van de tweede grot. Hiervoor moest je duiken en zo'n 5 meter onder water zwemmen. Gelukkig waren er Fiji jongens die ons hielpen door een zaklamp onder water te houden (want ja, onder water in een grot is het nogal donker). Sorry mam, maar we hebben het weer overleefd. ;-) Eenmaal terug in de eerste cave beklommen de Fiji jongens de cave en sprongen van tien meter naar beneden. Wij hadden het er wel gezien en gingen buiten in het warmere water zwemmen. De 45 minuten terugvaren was misschien nog wel meer genieten dan de cave zelf. Eenmaal terug bij het hostel maakten we wat mooie foto's, we weten immers niet hoelang het weer goed blijft, dan hebben we die maar alvast. :-) De middag brachten we door met zwemmen, zonnen, boekje lezen, beach tennissen etc. Toen we in het water lagen, een beetje met het zand te spelen voelden we ons net een beetje een Expeditie Robinson deelnemer. Alleen dan zonder een proef te hoeven doen en met geserveerd avondeten. ;-) In de late namiddag gingen we met 2 anderen verderop snorkelen, waar ik eindelijk Nemo heb gespot!! Jeeej! Het avondeten was kippensoep, althans dat hielden we Jelle en een Duits meisje voor, het was vissoep. ;-) Het hoofdgerecht was ook vis, maar die was zo droog dat het wel echt kip had kunnen zijn. Feit is dat Jelle het op at, de Duitser niet. Straks wordt hij nog visliefhebber.. Natuurlijk werd er daarna weer bula dancing gedaan en deze keer wist ik samen met een Canadese wel de overwinning, en dus het gratis bier, in de wacht te slepen. Met de Canadese, twee Duitse meiden, een stel uit Zweden en een Fiji jongen, speelden we "Shithead", een kaartspel. Fiji is paradise!

Dag 81 - vrijdag 21 februari
Vannacht hebben we kennisgemaakt met het regenseizoen. Het kwam met bakken uit de lucht en het onweer was oorverdovend. Ik geloof dat ik het nog nooit zo hard heb horen onweren. Tegen de tijd dat we konden ontbijten regende het nog wel, maar was de onweer in ieder geval weg. De hele ochtend bleef het druppelen, miezeren en regenen dus ging onze snorkeltrip naar de Blue Lagoon helaas niet door. Gelukkig werd het na de lunch droog toen we in het kleine bootje van Nabua Lodge weer naar de grote gele catamaran werden gebracht, op naar het volgende eiland! Helaas werkte de wifi op catamaran niet, al versterkte dit wel ons Robinson gevoel. Onze volgende stop werd White Sunday Beach. Alleen de naam al beloofde veel goeds. Het welkom was verbluffend.. Vanaf het strand werden we al toegezongen terwijl we nog in het bootje zaten en eenmaal aan land, na een wederzijdse Bula, kregen we allemaal een kokosnoot met melk. Heerlijk! Onze kamer was wederom prachtig versierd, inclusief heuse buitendouche! Fiji Hospitality ten top. Na een uurtje chillen in de hangmatten aan het strand gingen we volleyballen. Waarom ik nooit ben gaan volleyballen snappen ze hier niets van; "you're so tall!" We begonnen met twee teams van drie, maar al snel kwamen er vanuit de verschillende villages op het eiland Fiji jongens en meiden, jong en oud, aan. Ik denk dat we zeker met z'n dertigen waren! We hadden al van anderen op ons eerste eiland gehoord dat het avondeten hier uit 3-gangen bestond. Vooraf kregen we komijnsoep, ala hoofd overheerlijke vis (ja Jelle heeft weer alles opgegeten) en als toetje fruitsalade. Van het eerste eiland kennen we de Duitse Lilly, Jőrgen en hun adorable anderhalf jaar kindje Hendrik. En het geluk van met een baby aan tafel zitten is dat er wel eens iets overblijft. Dus had ik anderhalve overheerlijke vis. Ook hier is het na het eten bula dancing, al zijn ze er hier wat fanatieker in. Met 12 man sterk deden ze een aantal dansen, waarna wij natuurlijk zelf weer aan de beurt waren. Een daarna weer een aantal dansspelletjes. Jelle en ik hadden een pact gesloten met 1 van de Fiji dames, waardoor Jelle het spelletje won, maar we vooral heel veel gelachen hebben.

Dag 82 - zaterdag 22 februari
Wederom regende het vannacht hard.. Maar zolang het 's nachts regent hoor je ons niet klagen. Na het ontbijt konden we kijken naar de "Gekkoman", een Fiji jongen die kokosnoten uit de boom ging halen en vervolgens op kop in de boom ging hangen. Het leukste kwam daarna, de kokosnoot doormidden slaan met je vuist. Het werd een keer voorgedaan waarna Jelle het mocht proberen en zowaar in 1x raak. Bam! Haha erg leuk en de kokos smaakte goed. Daarna was het tijd voor het strand, de zon leek door de wolken te breken. Op het strand spraken we met een Deense man, die een echte Robinson bleek te zijn. 16jaar geleden is hij naar Fiji gegaan om zijn (ex)-vrouw te ontvluchten na een scheiding. Hij kwam op Nadi aan, waar hij in een kroeg tegen een man zei dat hij het maar veel te druk vond. De barman antwoordde daarop dat hij wel een mooi eiland wist waar hij naartoe kon gaan voor de rust. De volgende dag werd hij er naartoe gebracht, naar dit eiland, maar waar toen nog geen resorts, hostels etc. waren. Hij werd niet netjes op het strand afgezet, zijn tas werd het water ingegooid want het laatste stukje mocht hij zwemmen. Wekenlang leefde hij van niets, sliep hij dan weer hier en dan weer daar op het strand. Aan de andere kant van hij eiland bestonden alwel een paar villages. Op een dag kwam hij met iemand uit de villages aan de praat, die hem aanboden een hut voor hem te bouwen tegen een vergoeding. Zo gezegd, zo gedaan.. En sindsdien komt de Deense man ieder jaar een half jaar naar Fiji. De mensen uit de village zorgen ervoor dat zijn hut regelmatig gerenoveerd wordt. Een bijzonder verhaal! In de middag gingen we een eind uit de kust snorkelen. Wat een mooi koraal hier! Evenals de vissen. Noemenswaardig is dat er hier ook reef sharks (haaien) zwemmen, maar die bijten mensen niet (schijnt...) Eerst vond ik het wel eng, maar later wilde ik er juist wel eentje zien. En dan zie je ze natuurlijk niet. Enfin, een leuke trip! De avond was hetzelfde als de vorige met een heerlijk driegangen diner en bula dancing. Inmiddels zijn we ook aan onze malariapillen begonnen voor Laos, want dat komt nu ook al dichtbij. We zijn er al net zo vergeetachtig mee als in Gambia, dus hebben we nu maar een wekker gezet voor elke zaterdag (hoeven we maar 1x in de week in te nemen). De sterrenhemel is ook adembenemend in Fiji, waarmee we de dag afsloten.

Dag 83 - zondag 23 februari
Vandaag al volop zon bij het ontbijt! Dat belooft een mooie dag te worden. Na het ontbijt gaan we samen met Jőrgen (de Duitser waar ik eerder over schreef), snorkelen vlakbij de kust. Nog mooiere vissen dan gisteren, dus zeker de moeite waard. Daarna even snel douchen, want om 10.00u begon de kerkdienst in een nabijgelegen village waar ik graag naartoe wilde. Mama is vast trots op me als ze dit leest. ;-) Net zoals buiten de kerk, wordt er op Fiji ook in de kerk veel gezongen. We moesten onze namen en land van afkomst in een gastenboek schrijven, waarna we per land verzocht werden te gaan staan en van harte welkom werden geheten. De Christelijke kerk was niet groot en zeker niet vol, maar toch bijzonder. De preek vertelde ons over wat het leven is. Dat het leven eindig is en dat je er vol voor moet gaan. Je moet de goede dingen doen en vertrouwen hebben in wat je doet, want voor je het weet is het voorbij. Hoe toepasselijk op onze reis! ;-) Bij het verlaten van de kerk werden we persoonlijk bedankt door de dominee voor onze komst en ook door de andere Fiji bewoners van de village. Een bijzondere ochtend. Na de lunch werden we weer met een klein bootje naar de grote catamaran gebracht voor ons laatste eiland; Beachcomber Island. Dit schijnt "het" party eiland van Fiji te zijn, dus we waren erg benieuwd. Overigens ook een van de kleinste eilanden, in 5 minuten kun je er een rondje langs het strand lopen. De naam party eiland begrepen we al direct bij aankomst; een grote bar, met dansvloer (op het strand), harde muziek en niet onbelangrijk een welkomstcocktailtje. Een goede spot als laatste stop! Vlak na onze aankomst begon het Happy Hour in de bar; cocktail time! Jelle werd Drunkey Monkey, ohnee zo heette de cocktail :p, ik genoot van Beach Pleasure. Telkens zagen we de wereldkaart voor ons en realiseerden we ons waar we waren.. Beachcomber Island staat amper op de kaart van Fiji, laat staan op een wereldkaart. Het diner was hier een lopend buffet, daar hadden we wel zin in na de lekkere, maar soms wat aan de kleine kant porties eten van afgelopen week. We hadden een mooi bord vol en het smaakte heerlijk, maar onze magen lijken wel gekrompen. We zaten gewoon vol! Al pastte het toetje er natuurlijk nog wel bij in! Na even uitbuiken op het strand, was het tijd voor Happy Hour. Alweer? Ja, alweer! En zo werd het een gezellige avond met muziek en drankjes.

Dag 84 - maandag 24 februari
Onze laatste dag op Fiji alweer, maar nog wel een mooie! Vandaag gaan we met de Seaspray op pad, een oud zeilschip. De vorige trips waren prima, niet bijster spannend, maar het onthaal met champagne op de boot beloofde veel goeds voor deze dag! Met volop zon, zetten we koers richting Mouriki eiland, waar de film Castaway is opgenomen met Tom Hanks en z'n vriendje mister Wilson. Het uur varen er naartoe was al adembenemend, maar het eiland helemaal! Superblauw water en een wit strand. Echt stunning! Wauw! Jelle voelde zich even Tom Hanks, knielde neer naast de berg met hout en riep, "I made fire!". Diegene die de film hebben gezien herkennen deze kreet vast. ;-) Daarna gingen we bij het eiland snorkelen en zagen we weer de mooiste vissen. Dit is Fiji op z'n best. Zeker met de onwijs vriendelijke Fiji crew op de boot. Na een uurtje jezelf een filmster voelen op en rondom dit eiland gingen we weer de boot op waar we een heerlijke lunch kregen. Daarna bezochten we een Fiji village, waar we een traditionele Kava ceremonie meemaakten. Dit is een lichte alcoholische drank gemaakt van een bepaalde peperplantwortel gemengd met water. Je krijgt een kommetje Kava (het ziet eruit als slootwater) aangeboden, maar alvorens je het aanneemt moet je 1x klappen en Bula zeggen. Vervolgens niet ruikenof proeven van de Kava, maar in 1x achterover slaan. Ik snap wel waarom, want erg lekker kan ik het niet noemen. ;-) Daarna liepen we langs een aantal dames die ons allerlei moois wilden verkopen en daarna door de village zelf. Het deed ons erg aan Gambia denken, al lijkt het hier wel wat meer ontwikkeld. Het is respectloos als vrouwen geen kleding tot over hun knieen dragen, dus had ik ons kleed omgetoverd tot jurk. Het stond niet eens verkeerd, maar was wel bloedheet. Eenmaal terug op de boot hadden we gelukkig tijd voor een frisse duik. Jumpen en duiken vanaf de boot! Heerlijk! En toen was het ook hoogtijd voor Fiji bier, want dat was allemaal all inclusive (en wij Hollanders) moeten ons geld er natuurlijk wel uitdrinken. Al moedigde onze host op de boot ons ook wel aan.. Na elk liedje dat werd gezongen op de boot riep hij; "more beer, more beer!". Liggend op het dek, biertje in de hand, cruisen door de Fiji eilanden. Onvergetelijk. Tegen zessen waren we terug aan het "vaste land" van Fiji in Port Denerau. Daar moesten we nog een kleine zoektocht ondernemen naar onze backpack, die was door het wisselen van boten even zoek geraakt, maar bleek keurig op kantoor te liggen. Eenmaal terug in ons hostel in Nadi, aten we wat, namen we een douche en lagen we optijd in ons stapelbed. De wekker staat op zes uur om onze vlucht terug naar Auckland te halen.

En zo waren we de 25e weer terug in Auckland, na een onvergetelijke week Fiji. We hebben er lang over nagedacht; is het het extra geld waard, hoe zou het weer zijn, komen we niet vast te zitten in een tropische storm.. Maar wat zijn we blij dat we gegaan zijn! Het was geweldig!

Vinaka Fiji!
(Bedankt Fiji!)