The Unknown Laos - Part 2
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke
09 April 2014 | Laos, Don Det Tok
Inmiddels zijn we aangekomen in het laatste land dat we tijdens deze reis bezoeken: Cambodja. De reis hier naartoe was een hele happening en over de laatste week in Laos hebben we ook nog genoeg te vertellen... Enjoy!
Dag 122 - donderdag 3 april
Vanuit ons guesthouse lopen we naar de markt voor weer zo'n heerlijk verse baquette als ontbijt. Rond 09.00uur zouden we opgehaald worden voor onze dagtrip, maar om 09.20uur was er nog niemand. We besloten dat Jelle naar het kantoor van de organisatie zou lopen en ik bij het guesthouse bleef om te wachten. We wilden ons olifantje rijden natuurlijk niet missen! Jelle was nog geen 3 minuten weg toen het busje ons op kwam halen, we bleken als laatste op de route te liggen. Gelukkig kon de gids redelijk Engels, haalden we Jelle op en gingen we op weg naar het elephant camp. Daar aangekomen hadden we al snel een klik met de "opper-olifant" en kregen we het voor elkaar op zijn rug te zitten. We noemen hem Lucky! Dit betekende dat wij voorop gingen in de stoet van 4 olifanten. Op een olifant zitten is een heel raar gevoel, hoe groot en lomp zo'n dier ook is, hij loopt keurig met grote passen vooruit. De jongens die ons begeleiden weten wel hoe ze met een camera om moeten gaan en maken ontelbaar veel foto's. Vanaf het elephant camp lopen we een stukje door een dorpje en vervolgens via een stukje bos naar het water. Onderweg mogen we de olifant bamboe voeren, wat hij maar al te graag opeet ondanks dat ie onderweg ook overal struiken uit de grond trekt en takken van de bomen eet. Echt een machtig dier. Na een uurtje hobbelen op de olifant, gaan we er even af. De olifant wordt ontdaan van het "zitje" waar wij op zaten, voordat we er weer opklimmen en al zittend op de olifant het water in gaan. Tijd voor de elephant bathing! De foto's hebben jullie vast al op Facebook gezien; we werden niet een beetje nat, maar zeiknat en gingen meerdere malen kopje onder. We hebben erg gelachen en hopen maar dat de olifant zich ook een beetje vermaakt heeft. Na de lunch rijden we naar de Kuang Si Waterfalls waar we niet al teveel van verwachten aangezien het meeste water dat we hier gezien hebben modderig bruin is. Maar de watervallen zijn verrassend mooi! Turquoise van kleur en meerdere achter elkaar. Leuk meegenomen was dat er ook een opvangcentrum voor zwarte beren was, waarvan er eentje supergrappig in z'n hangmat hing.
's Avonds wandelden we nog een keer door de straten van Luang Prabang, echt een chill stadje dat we morgen helaas gaan verlaten.
Dag 123 - vrijdag 4 april
Om 07.10uur worden we al opgehaald voor onze bus naar Vientiane, weer een dagje buszitten, naar verwachting komen we rond 17.00 uur aan. Het begin schiet niet echt op.. Volgens mij hebben we in Laos nog niet één weg gezien die 1kilometer rechtdoor ging, alleen maar bochten door de bergen. Onze magen konden het aan, die van meerdere Laotianen niet. We hoorden heel wat kots- en roggelgeluiden, de details zullen we jullie besparen. Rond 13.00uur was er een korte stop voor lunch, die bij ons busticket inbegrepen zat. Weer noodle-soep, maar dat is oprecht echt lekker! Thuis ook maar eens proberen te maken. We naderen Vientiane rond 18.00uur, als de bus een tankstation oprijdt en exact op dat moment de motor uitvalt. Toeval of timing, we weten het niet. Maar de chauffeur heeft zeker een half uur nodig gehad om de bus weer aan het draaien te krijgen. We worden gedropt op een station nog zo'n 9km buiten Vientiane, dus vanaf daar weer met een tuk tuk de stad in. Ja, we zien heel veel deze reis, maar zijn ook heel veel onderweg! Ons hotel hebben we snel gevonden, waarna we gaan eten bij Makphet. Dit restaurant probeert kinderen met een beperking een betere toekomst te geven. De chicken curry met pumpkin en de beef in bananenbladeren waren in ieder geval heerlijk! Jammer dat de porties niet wat groter waren. ;-)
Dag 124 - zaterdag 5 april
Enigszins uitgehongerd belandden we bij de Scandinavian Bakery voor ontbijt, heerlijk! Vervolgens lopen we een aantal kantoortjes af op zoek naar de beste deal voor een nachtbus naar Don Det voor vanavond. We kopen een all-in-one ticket naar de 4000 islands; eerst een nachtbus naar Pakse, vervolgens een minivan naar Si Phan Don en vanaf daar met de boot naar onze eindbestemming Don Det. Daarna wandelen we naar het COPE Visitor Centre; een organisatie die zich inzet voor slachtoffers van UXO: Unexploded Ordnance. Laos is het meest gebombardeerde land ter wereld (per inwoner), meer dan 580.000 bombing missions zijn boven Laos uitgevoerd, en er liggen nog altijd vele niet ontplofte bommen door het hele land. Naar schatting nog zo'n 78 miljoen. Het visitor centre is niet groot, maar wel indrukwekkend. Zeker een documentaire waarin de ouders van een jongetje worden geinterviewd dat op 9-jarige leeftijd door zo'n bom om het leven kwam. Hij was niet op slag dood, maar de twee enigszins dichtbijzijnde ziekenhuizen beschikten niet over zuurstof en bloed waardoor hij niet geholpen kon worden. Het COPE Centre maakt kunstbenen, armen etc. voor de slachtoffers (op dit moment zo'n 12.000), zodat zij hun leven weer kunnen oppakken. Waardevol werk dus. In de middag besteden we weer tijd aan het kopieren (veiligstellen) van foto's en het uploaden van ons eerste verslag over Laos en bijbehorende foto's. Om 15.30u zitten we in de tuk tuk naar de Wat Sok Pa Luang (tempel), waar toeristen op zaterdagmiddag welkom zijn om te mediteren met monniken. Dat leek mij wel wat, Jelle was nog niet meteen enthousiast maar we zouden het wel zien. Uiteindelijk zaten we 20 minuten in kleermakerszit met focus op onze adem, liepen we 20 minuten rond met focus op het contact van onze voeten met de aarde en vervolgens weer 20 minuten zittend mediteren. Ik geloof dat dit de eerste keer was tijdens deze reis dat we 20 minuten niets tegen elkaar gezegd hebben terwijl we wakker waren. ;-) Een leuke ervaring, maar stilzitten en je mond houden zijn niet onze grootste talenten. Rond half zeven worden we naar het busstation gebracht waar onze super deluxe nachtbus met 2-persoonsbedden voor ons klaarstaat. De beste nachtbus so far! Na een plaatselijk Noodle-soepje zijn we klaar voor de 10-uur durende nachtrit naar Pakse. Op het feit dat ze het licht in de bus achterlijk lang aanlieten, verliep de nacht relatief comfortabel.
Dag 125 - zondag 6 april
Rond 06.00uur arriveren we in Pakse, waar we tot 08.00uur moeten wachten tot onze minivan naar de 4000 islands vertrekt. Alle tijd voor een rustig ontbijt dus. Vanaf Pakse naar de 4000 islands is het nog zo'n 2uur rijden. De chauffeur heeft zo het lijkt een vrij nieuwe bus waar hij über voorzichtig mee rijdt.. Ook wel eens prettig na al die wegpiraten, maar het schiet niet erg op. ;-) De 4000 islands, ook wel Si Phan Don genoemd, liggen helemaal in het zuiden van Laos. Zoals de Lonely Planet zegt; "it's as if the great Mekong river herself is taking a breath here after her long journey from Tibet". Wat ons als eerste opvalt is de felle zon. Een redelijk schone lucht zonder smog (door o.a. aangestoken bosbranden) vergeleken met de rest van Laos. Er zijn drie toeristische eilanden; wij gaan naar de goedkoopste, Don Det. Bij de ferry ticketverkoop blijkt dat we nog apart moeten betalen voor de ferry, terwijl dit toch echt aan ons verkocht is als inbegrepen bij in het busticket. Jelle was not amused en het arme mannetje achter de ticketverkoop, die er overigens niets aan kom doen, kreeg dat te horen in de niet te misstane woorden; "We are fucked!". Ach, het ging om €3,- dus Jelle was het ook al snel weer vergeten. De ferry is trouwens niet een grote veerboot, maar een simpel, laag houten bootje dat volgepropt wordt met mensen en tassen. Don Det is amper 10 minuten varen en al snel zien we, dit is een backpackerswalhalla. Eerst maar eens een hutje voor vannacht zoeken, die we al snel vinden aan de Sunset-kant van het eiland. Hoe ze bij de naam 4000 islands komen moeten we nog maar eens nazoeken.. Als je iedere graspol die boven het water uitkomt meetelt, zou het kunnen kloppen. Een mooie omgeving, dat is het zeker! Eenmaal gesetteld is onze volgende missie een bus naar Siem Reap (in Cambodja) regelen voor overmorgen. Na enige navraag blijkt dit niet in zo'n 10uur te kunnen, wat wij verwacht hadden, maar dat je er met een beetje pech zomaar 20uur over doet. En met nog meer pech, je ergens in de middle of nowhere de bus uitgeflikkerd wordt omdat er geen plek meer voor je is en je het zelf maar verdee uitzoekt. Je begrijpt, daar werden we niet zo vrolijk van, maar veel andere keus dan dit "avontuur" aangaan leek er niet te zijn. Waar het niet dat we het nog even gingen nazoeken op internet en we er bij toeval achterkwamen dat er een nieuw bedrijf in minivans van de Laos-Cambodja grensovergang, via Stung Treng, naar Siem Reap rijdt, voor $28 in slechts 10 uur tijd. Hoe dan, hoor ik je denken. Via een nieuwe weg, waar de grote bussen (nog) niet overheen kunnen door een bepaalde brug. We schijnen deze, naar onze mening, SUPEROPLOSSING te kunnen boeken bij "The Last Resort" op Don Det. Het enige wat we kunnen vinden is dat dit resort aan de sunset kant ligt van het eiland en dus lopen we dat maar af. We weten de eigenaar te vinden, een Brit, en hebben mazzel dat hij er nog is. Over 2 weken doet hij zijn resort dicht vanwege het regenseizoen dat nadert. Hij bevestigt wat we op internet lazen en geeft ons de naam van het bedrijf: Asia Van Travel. Via mailcontact met dit bedrijf weten we dat ze om 12.00uur bij de Laos-Cambodja grensovergang wegrijden naar Stung Treng en vervolgens vanaf daar om 14.00uur vertrekken naar Siem Reap waar je om 19.30uur aankomt. Het klinkt allemaal goed, maar we geloven het pas als we er zijn! Na al deze drukte, ploffen we op het strandje. Naast ons geen Duitser die een zandkasteel bouwt maar een buffalo! Ja echt, die lag heerlijk te zonnen op het strand en bleek helemaal niet mensenschuw. Na een "douche", drie koude pisstraaltjes water, gingen we eten bij een prachtige zonsondergang en dronken we een biertje.. Ja, een ander merk dan Beer Lao! Eenmaal in ons hutje ontdekten we de 2e kakkerlak van vandaag, en een dikke ook! De eerste wisten we door middel van platspuiten met deo naar buiten te werken, deze tweede kroop weg onder de plint. Bleeghh. We kropen diep in onze lakenzak en inspecteerden onze klamboe grondig alvorens we probeerden te slapen.
Dag 126 - maandag 7 april
Na een beroerde nacht door die het idee van die vieze kakkerlakken staan we vroeg op en scoren we een goed ontbijt. Deze keer met uitzicht op 5 buffalo's die aan hun ochtendbad bezig waren. Daarna pakten we onze spullen en verhuisden we naar een ander, hopelijk schoner, guesthouse. Daarna was het (eindelijk) tijd om de eilanden te gaan verkennen. We huurden een fiets en fietsten langs de sunrise-kant van Don Det over de brug naar Don Khon, een ander toeristisch eiland maar veel rustiger. Als eerste gingen we naar de Tat Somphamit watervallen. We hebben er al veel gezien, maar deze waren wel erg mooi! Daarna fietsten we naar het strand waar we (eindelijk) weer eens aan ons kleurtje werkten! In Vietnam en Laos was het wel overwegend warm, maar door die smog wordt je er niet echt bruin van, hier gelukkig wel! Onze lunch was loempia's met noodlesoep, heerlijk! Na een powernapje op het strand, nog even badderen in het water en een beetje bakken stapten we weer op de fiets terug naar Don Det. We chillen wat in onze hangmat voor ons hutje, gaan douchen en wisselen onze overige "kipjes" (= Lao geld) in voor US dollars waar we in Cambodja mee kunnen betalen. Misschien maar goed dat Cambodja ons laatste land is, we raken het spoor qua valuta's en wisselkoersen inmiddels wel een beetje bijster. Al weten we zeker dat er van alles sowieso nog maar weinig op onze spaarrekening staat. ;-) We eten bij Little Eden dat sowieso op de beste locatie ligt om de sunset te zien, wederom prachtig en vandaag onbewolkt! De avond brengen we door in onze hangmat, want dat doet iedereen hier; helemaal niets! Voor ons prima voor een dagje, maar laat het avontuur morgen maar weer beginnen! Been There, Don Det. ;-)
Dag 127 - dinsdag 8 april
Vandaag staat onze reis van Don Det in Laos naar Siem Reap in Cambodja op het programma. Tevens onze eerste bordercrossing over land, dus we zullen zien hoe het gaat verlopen. Om 08.00uur zitten we in het bootje dat ons terug aan het vaste land brengt. Bij de "haven" is het erg druk, waardoor we niet aan land kunnen aanmeren. Gevolg; via overstappen op 4 andere wiebelende bootjes en het overgeven van de backpacks komen we aan land. Een mooi staaltje spontane teambuilding van zo'n 30 backpackers. We lopen naar het busstation waar een jonge vent ons visum voor Cambodja gaat regelen. Hoopt hij. Wij hebben op internet al gelezen dat je bij zo'n ventje meer betaald dan wanneer je het bij de grens zelf regelt. Hoewel we soms comfort wel boven stress verkiezen, gaan we nu voor de avontuurlijke optie het zelf te regelen. Elke bespaarde dollar is meegenomen. ;-) We zijn niet de enigen die dit doen trouwens, twee andere Nederlandse jongens en een Frans stel gokken het er ook op. Na "slechts" anderhalf uur wachten vertrekken we in een minivan naar de grens. Eenmaal daar aangekomen moeten we eerst een stempel halen dat we Laos verlaten. En natuurlijk moet je hiervoor betalen, $2. Overigens kun je hier geen bonnetje van krijgen, mooie corrupte bende dus. Vervolgens lopen we onder de slagboom door over een stukje neutraal land, alvorens we bij de visumafgifte van Cambodja komen. In een klein blauw hutje vul je een formuliertje in, geef je een pasfoto en je paspoort af en nog geen minuut later heb je je visum. Easy dus. Ohja, wel even $25 per persoon betalen, terwijl op je visum staat dat het $20 kost. En weer geen bonnetje. Toppunt van corruptie. Nu alleen nog een stempeltje halen dat we het land binnen zijn gegaan en we zijn er Cambodja! Mr. Hout van Asia Van Travel staat al op ons te wachten en lijkt op het eerste gezicht aardig. Uiteindelijk ook een onbetrouwbare hond, want door een misverstand over de betaling van de bus tussen Jelle en mij zitten we door hem opgescheept met een oud briefje van $20 dat niemand wil aannemen. Na weer een dik uur wachten vertrekken we vanaf de grens naar Stung Treng. Daar weten we met geluk ons $20 briefje te slijten bij een lokale bakkerij, nadat 3 andere winkels en zelfs 2 banken al geweigerd hadden het aan te nemen / om te wisselen. In Cambodja kun je betalen met US Dollars en de Cambodjaanse Riel. Het mooie aan dit hele verhaal is dat onze $20 oud zou zijn (een klein scheurtje aan de bovenkant en wat verkleurd), en je vervolgens Riel als wisselgeld krijgt waaraan je amper kunt zien hoeveel het waard is, maargoed. Van die $20 zijn we in ieder geval af. Om 13.30uur stappen we op het pondje dat ons naar de overkant van de rivier brengt waar we allemaal compleet oververhit bij het busje dat ons naar Siem Reap gaat brengen aankomen. Want het is heet in Cambodja, echt heet! In de bus kregen we gelukkig een ijskoud flesje water, waarmee ik Jelle eerst gekoeld heb, die het naar eigen zeggen nog nooit zo warm had gehad in z'n leven. Via een zoals verwacht redelijk nieuwe weg, gaan we rijden richting Siem Reap. Natuurlijk kon een politie-aanhouding onderweg niet ontbreken, maar na een handjevol geld mochten we doorrijden.
Wat we kunnen concluderen over Laos; een prachtig land in ontwikkeling met over het algemeen vriendelijke mensen. Het doet hard z'n best om van de reputatie "één van de twintig armste landen ter wereld in 2020" af te komen. Onwijs chille steden, mooie beboste bergtoppen en avontuurlijke jungle. Aan die onbegaanbare wegen in het Noorden moeten ze nodig iets doen. Tevens ook aan de mentaliteit om alle afval maar op straat en in de natuur te gooien, iets waar Jelle zich helemaal dood aan ergert. Kopchai Laos!
De komende drie dagen gaan we de tempels van Angkor Wat verkennen om vervolgens waarschijnlijk via Battambang richting Phnom Penh te gaan.
Tot de volgende (dat zal de enalaatste zijn...)!
-
11 April 2014 - 10:57
Joke:
Hallo Anke en Jelle,
Al bezig met genieten van Angkor Wat? We benijden jullie want die tempels zijn echt wereldwonders. Wij vonden het allemaal verbazingwekkend. Geniet....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley