Magnetic Island & Whitsundays!

G'day mate!

Daar zijn we weer! Een heerlijk lang verslag deze keer, dus neem de tijd. :p Veel leesplezier!

Dag 8 - dinsdag 10 december:
Onze eerste rit met de Greyhound bus van Cairns naar Townsville van 7uur vloog voorbij! Voor wie de foto op Facebook van deze bus niet gezien heeft: het is een onwijs grote, luxe touringcar inclusief wifi en oplaadpunten. Ideaal dus om te contacten met jullie in het verre, koude zo hebben we vernomen, Nederland en reisverslagen te typen. Na deze rit en het aansluitende tochtje met de Ferry kwamen we dinsdagavond laat aan bij ons hostel op Magnetic Island: Bungalow Bay Koala Village. Dit hostel grenst aan een Koala Wildlife Park, dus de kans is aanwezig dat je koala's tegenkomt, maar ook kleine kangoeroes, veel vogels, vleermuizen, salamanders, kikkers en ik zag zelfs een slangetje! We sliepen in een houten hutje midden in deze dolle dierenbol, een hele ervaring! Een "jug of beer" zat bij de prijs inbegrepen en dat smaakte maar al te goed na zo'n reisdag. En mede daardoor vielen we snel in slaap ondanks alle wilde geluiden buiten...

Dag 9 - woensdag 11 december
Het gekke hier is dat we rond 06.15u 's ochtends klaarwakker zijn. Nou is dat voor Jelle vrij normaal, maar voor mij toch een hele gewaarwording. Of het de warmte is, dat zou kunnen, maar waarschijnlijk de drive om deze mooie dagen op de meest bijzondere plekken zo goed als mogelijk te benutten! Magnetic Island heeft 1 grote supermarkt waar we om 07.15u al onderweg naartoe waren met de bus. Om 08.15u hadden we de boodschappen voor de komende anderhalve dag binnen en na een ontbijtje besloten we een kleine wandeling te maken van Horshoebay naar Radical Bay. Ondanks dat het toch verder en vooral steiler was dan gedacht met hier en daar wat rotsen, was het uitzicht zeker de moeite waard! Waanzinnig! De terugweg gaat natuurlijk altijd sneller dan de heenweg, maar warm was het wel dus daarna zijn we meteen, en voor het eerst, de zee in gedoken! Lekker verfrissend zou je zeggen, maar met water dat 29graden is, is het nog best warm. ;-) Ook hier leven helaas kwallen, hier heten ze "stingers". Tijdens de zomermaanden betekent dat dat je op bepaalde plekken eigenlijk de zee niet in kan tenzij je een stingersuit draagt, vergelijkbaar met een duikpak, dat je beschermd tegen kwallenbeten. Gelukkig hebben ze er hier ook nog iets anders op gevonden, de zogenaamde stingernets. Op veel plekken wordt hiermee een stuk van de kust afgezet waardoor kwallen tegen worden gehouden en we toch lekker kunnen zwemmen! Na een paar uurtjes badderen en zonnen en aansluitend een opfrisronde in het hostel waren we klaar voor de tweede wandeling van de dag: de Forts Walk. We hadden gelezen dat als je deze wandeling in de "late afternoon" maakt, je wilde koala's kunt zien. Ik vind die dieren zo schattig, dus mijn missie voor de dag was om er zeker 1 te vinden/zien! Vol goede moed begonnen we aan de wandeling en ging ik waar mogelijk off road. Elke boomtop werd geinspecteerd, maar geen koala te zien. Halverwege de route kwamen we bij een oud fort welke dateert uit de Tweede Wereldoorlog. En juist toen, toen ik even niet aan die schattige koala's dacht, zagen we er eentje! Wat een geluksmoment, zo lief! En tegelijkertijd moeilijk te zien, de vacht heeft praktisch dezelfde kleur als de wit/grijze boomstam. Op de terugweg kwamen we er maarliefst nog 4 tegen! 2 kleintjes die lekker lagen te dommelen in een boom, eentje zwaaide er naar mij (of iets wat er op leek). En daarna zagen we nog 2grote lopen en in een boom klimmen. Ooit al eens nagedacht wat voor geluid een koala maakt? Het lijkt een beetje op een grommende zeug! Na deze onvergetelijke ervaring, had ik al gezegd hoe lief ze zijn?, hebben we in ons hostel een simpele pasta gemaakt en na een biertje was de tank wel weer leeg en lagen we al snel in ons hutje te slapen.

Dag10 - donderdag 12december
Australië is een groot land, heel groot. En dat betekent dat we, om alle mooie plekken te zien, ook veel onderweg zijn. Zo ook op deze dag. Vanaf ons hostel eerst met de bus naar de Ferry, met de Ferry terug naar Townsville en vanaf daar met de Greyhound bus door naar de volgende stop: Airlie Beach! Al met al waren we van 08.45u tot 16.00u onderweg. Eenmaal aangekomen in Airlie Beach checkten we eerst in om onze backpacks te droppen (elke keer dat we die weer moeten inpakken laten we er weer iets uit, toch iets teveel meegenomen misschien..) Ons hostel heette Airlie Waterfront Backpackers, al had het veel weg van een hotelkamer: na 2weken weer een prive douche hebben is toch best fijn! We wisselen double rooms (tweepersoonskamers) en dorms (slaapzalen met 4 tot 12 personen) af, afhankelijk van prijs en beschikbaarheid. Dit was zo'n moment dat een double het geld zeker waard was! Het is namelijk niet standaard dat een tweepersoonskamer een eigen douche heeft (eigenlijk bijna nooit).

Airlie Beach is eigenlijk maar een klein stadje aan de Oostkust van Australië. Maar het is tevens ook de "gateway" naar de Whitsundays! En dat, Whitsundays, moet je maar even Googlen als je de jaloersmakende plaatjes wilt zien. De Whitsundays is een eilandengroep bestaande uit 74 eilanden in de Coral Sea. Slechts 7 van de 74 eilanden hebben resorts, de rest is dus onbewoond. Om de Whitsundays te ontdekken hadden we een tour geboekt, van vrijdag t/m zondag, op de Southern Cross: een zeilboot van 12 meter waar 14 gasten en 2 crewleden op mee kunnen. Ja, je leest het goed; 3 dagen op zee met amper een vierkante meter bewegingsruimte per persoon! Hoewel we dus pas vrijdag gingen vertrekken moesten we vandaag inchecken en kregen we onze pre-briefing. In principe was alles geregeld, we moesten alleen nog zelf alcohol meebrengen (BYO: Bring Your Own, noemen ze dat hier). Tevens kregen we de optie om naast het snorkelen ook te gaan duiken! Jelle heeft beide al gedaan in Egypte, ik had geen van beide nog gedaan dus voorlopig hielden we het maar bij snorkelen. Op de boot kon je nog altijd kiezen voor duiken... De overige avonduurtjes hebben we besteed aan chillen bij de Lagoon (= soort openlucht zwembad) en het bereiden van een overheerlijke pastasalade in het ho(s)tel.

Dag 10 - vrijdag 13december
Whoehoee, het avontuur op zee ging beginnen! Rond 09.30u vertrokken we uit de haven van Airlie Beach. Onze crewleden heetten Brad, die we Taz moesten noemen omdat hij net 3maanden in Tasmanie had gezeten op een zeilschool, en Joost, een Nederlandse jongen die tijdens een tussenjaar flink geld verdient met deze bijbaan. Joost mochten we dan weer Toast noemen, dat was makkelijker voor de "buitenlanders". Rolverdeling: Taz was onze schipper/gids en Joost was de kok/bootsjongen. Direct na vertrek werd ons alles over het leven op zee verteld. Het belangrijkste: de wc! Om door te spoelen moest je een hendel openzetten, knop indrukken en vervolgens de hendel weer dichtdraaien omdat de wc in rechtstreekse verbinding met de zee staat. Dat klinkt makkelijk, maar er hoeft maar 1iemand die hendel vergeten dicht te draaien en de 3P's (Poe, Pie en Paper) spoelen samen met zeewater de boot in en de boot zinkt. Dus. Best belangrijk. Enkele andere "regels" voor het leven op zee; iedereen loopt op blote voeten (slippers/schoenen werden voordat we de boot opgingen in een zak gedaan), maximaal 30seconden douchen, ladies first en slapen waar je wilt (mag ook op het dek). Ons idee van deze trip was om de eerste dag te gaan snorkelen om misschien op de tweede dag toch te gaan duiken. Maar al snel bleek dat geen optie. We gingen direct naar de plek op de Whitsundays, Blue Pearl genoemd, waar een speciale duikboot lag en als je dus wilde duiken, dan moest dat vandaag! Dus.. what to do? Jelle wilde graag, maar alleen als ik ook ging. Maar ik had dus nog nooit gesnorkeld, vind ik die vissen eigenlijk wel zo leuk ? Durf ik zo diep onder water? Ja mensen, ook ik vraag me wel eens af of ik iets durf! ;-) En toen dacht ik; What the fuck? Hoevaak in je leven krijg je de kans om in de Great Barrier Reef, volgens de experts 1 van de mooiste duikgebieden ter wereld, te duiken? 1keer? Dus we doen het!! We gingen een introductie scuba-dive doen! En zo kwamen we slechts 3uur nadat we vertrokken waren aan bij de duikboot. Nadat de hele papierwinkel was ingevuld ("wat er ook gebeurt, de organisatie is niet aansprakelijk") kregen we enige tekst en uitleg op het droge en moesten we wat oefeningen doen voor het geval er water in je bril zou komen, je de druk van je oren moest halen en je zuurstofding uit je mond zou vallen. So far so good. Maar toen! Met ons sexy duikpak aan kregen we de hele duikuitrusting met zuurstoffles op onze rug, lood om, flippers aan en de bril op. En toen het water in! Holy moly! Eerst moesten we onder water aan de boot hangen om de oefeningen die we op het droge geoefend hadden ook in het water uit te voeren. En toen kreeg ik toch wel een lichtelijke paniekaanval! Wat nou als ik het niet goed deed? Als ik al omhoog zou willen, dan kan ik dat niet zelf... Serieus; dit was enger dan skydiven & bungeejumpen bij elkaar! Daar kun je tenslotte weinig fout aan doen, val je hooguit te pletter. ;-) Terwijl ik me oprecht afvroeg of ik het echt zou gaan doen, voelde Jelle zich letterlijk als een vis in het water en was hij al druk op zoek naar de Napoleon vis. Onze instructeur was daar iets minder blij mee en vond het nodig hem aan z'n haren terug te trekken naar de boot (hahaha). Niet dat ik daar wat van meekreeg, want ik stond nog steeds doodsangsten uit. Maar net op het moment dat ik dacht, ik doe het niet, gingen we weg bij de boot en dacht ik.. Nu moet ik echt als een malle normaal gaan ademen, anders wordt dit niet wat. En vanaf dat moment ging het eigenlijk best goed! Naast ons was er nog een Duits meisje mee, Lisa, maar die moest vroegtijdig afhaken omdat ze de druk op haar oren niet kon hebben. Terug onder water flipperden we gevoelsmatig een heel eind onderwater, maar kwamen we gewoon weer aan het oppervlak (hoezo ik doe dit voor het eerst, haha). Maar daarna was het serieus GEWELDIG! We gingen 9,5 meter diep onder water en zagen prachtig koraal en zo mogelijk nog mooiere vissen! Je moet je er aan overgeven dat je niet zomaar even naar boven kunt en rustig moet doorademen, maar wow dan is duiken echt super! Helaas moesten we na een half uur terug naar de duikboot, waar Jelle te horen kreeg dat hij een "excellent diver" is: "Mate, you flippered like a machine!" Eenmaal terug op onze eigen zeilboot konden we bijkomen van deze ervaring onder het genot van een heerlijke lunch. Na weer zo'n 3uur varen gingen we snorkelen bij Langford. En ook dat was waanzinnig, maar het trotse duikgevoel overheerste nog wel. ;-) Op deze plek had je kans op turtles (schildpadden) te zien zwemmen, maar helaas zagen we die niet. Na het snorkelen gingen we op weg naar Hook Passenge waar we gingen overnachten; een plek op zee dus waar de boot aan een anker gelegd wordt en waar we de rest van de nacht dus dobberen. Al snel stond er een rij voor de "douche"; een wasbakkraan die je uit kunt trekken, daar maken we thuis de pannen mee schoon, maar nu dus onszelf. In 30sec als het even kan, want zoveel water hebben we niet bij ons. En in een ruimte van ik denk zo'n 1meter en breed en 1,70meter hoog. Ohja, en uit de kraan kwam een pisstraaltje. En toch, hoe is het mogelijk, was het fijn even het zand en zout uit je haren en van je lijf te spoelen. Joost had inmiddels het avondeten klaar; spaghetti bolognese met griekse salade en knoflookbrood. Onze BYO biertjes smaakten heerlijk na deze enerverende dag maar hakten er ook flink in. Vanaf 19.30u is het hier al donker, dus rond 22.00u ging het licht bij iedereen wel uit en kropen we in onze bedstee; krap maar knus. 's nachts moest je vooral niet teveel nadenken dat je met 14 man lag te slapen op een zeilboot midden op zee.. Niet bepaald bevordelijk voor je nachtrust.

Dag 10 - zaterdag 11 december
Dag 2 op zee! Zoals "gewoonlijk" waren we rond 06.30u wakker en dat was de schipper ook dus gingen we op weg naar onze volgende stop: Whitehaven Beach! Een van de mooiste stranden ter wereld, dus de verwachtingen waren hoog! Helaas viel het weer enigszins tegen, het was vrij bewolkt. Maar ach, je druk maken om dingen waar je niets aan kunt doen, daar schiet je niets mee op. Dus met regenjas onder de arm, gingen we op weg naar Whitehaven Beach (klinkt toch wel tegenstrijdig: regenjas - strand). Gelukkig bleek de regenjas niet nodig en bleef het droog en brak later zelfs de zon door! Boten mogen maar aan 1 kant van Whitehaven Beach toeristen het eiland op laten, omdat de andere kant (het mooiste gedeelte) beschermd gebied is. Zodoende wandelden we eerst naar het uitkijkpunt over Whitehaven Beach.. Waanzinnig!! De schipper had het al gezegd; wat voor weer het ook is, deze plek is altijd mooi. En hij had gelijk. Dat bewijzen de foto's ook wel. Na genoten te hebben van het uitzicht, wandelden we weer naar beneden waar we daadwerkelijk het strand op gingen. Helaas moest de stingersuit wel weer aan, maar het was prachtig! Whitehaven Beach heeft het fijnste strandzand ter wereld, zo zacht en fijn... Je zou er je huid mee kunnen scrubben. ;-) Gelukkig hadden we 3uur de tijd hier rond te dwalen dus na de nodige foto's hebben we intens genoten, inclusief zon, van deze prachtige plek. Eenmaal terug op onze zeilboot stond er weer heerlijke lunch voor ons klaar (wat een zwaar leven hebben we toch). Voor de middag stond er weer een andere snorkelplek op het programma; Lunchean Bay. Ook deze plek was weer supermooi! En het snorkelen werd steeds leuker! Het varen/zeilen van het ene eiland naar het andere eiland kost best wel wat tijd, dus na deze middag-snorkel, was het alweer tijd om naar onze plek voor de nacht te gaan; Black Island. We lagen op een prachtige plek waar we de zonsondergang onder het genot van een drankje konden bekijken. Gelukkig was het deze nacht droog, waardoor we een groot raam naar het dek aan het voeteneinde van ons bed open konden zetten. Hadden we toch iets meer zuurstof te verdelen met z'n allen. ;-)

Dag 11 - zondag 12 december
We wilden graag de zonsopgang zien op de Whitsundays, dus kropen we om zes uur via ons raam bij ons bed het dek op. Laken mee en zo dobberden, dommelden en genoten we van de zonsopgang. Zo'n moment waar je zo lang naar uit hebt gekeken en dan opeens werkelijkheid wordt; fantastisch. Na het ontbijt gingen we op weg naar de volgende snorkelplek; False Nara. Op twee plekken rondom dit eiland gingen we snorkelen maar, het zit 'm al een beetje in de naam (false), dat viel een beetje tegen. De voorgaande twee dagen konden we veel meer vissen en koraal zien. Waarschijnlijk konden we nu niet zoveel zien doordat het best wel hard waaide en het water wat troebeler was en daarnaast lag het koraal hier gewoon dieper waardoor je met snorkelen niet zoveel kunt zien. Na de lunch was het tijd om terug te zeilen naar Airlie Beach. Er stond veel wind, dus het was goed zeilweer en dat hebben we geweten! De zeilen gingen uit, iedereen moest aan de "high side" van de boot gaan zitten en zich vooral goed vasthouden. Holy moly, die boot hing aan de "low side" echt bijna in het water. In de Lonely Planet staat "Sailing the Whitsunday Islands " op nummer 5 van de 20 Top experiences aan de Oostkust van Australie en inmiddels begrijpen we waarom. Wauw! Eenmaal terug in Airlie Beach verlangden we maar naar 1 ding; een douche!! We gingen dan ook rechtstreeks terug naar ons hostel (wederom Airlie Waterfront Backpackers) waar we beide zeker een kwartier onder de douche gestaan hebben. Maar wat was het gaaf, ons avontuur op zee! Omdat we een tour op een boot gedaan hadden konden we 's avonds profiteren van een meal deal; eten + een pint beer voor $10. Dat was maar goed ook wat de puf om zelf nog wat te koken was ver te zoeken.. Wat een weekend!

Dag 12 - maandag 13 december
Veel backpackers proberen de avond/nacht-bus te pakken omdat je dan in de bus kunt slapen en geen hostel hoeft te betalen (jaja, je moet er wat voor over hebben). En wij doen dat dus ook. Onze eerste nachtrit stond op maandagavond gepland van Airlie Beach naar Hervey Bay (12-uur durend!). Dat betekende dat we de hele maandag nog in Airlie Beach konden doorbrengen. En dat was best even chill. Inmiddels was het hoog tijd om onze eerste was te draaien; om 10.00u waren de handdoeken het ondergoed al fris gewassen en gedroogd in de Laundry. Daarna hebben we de hele dag door Airlie Beach geslenterd met als resultaat; een nieuwe bikini voor mij, een nieuwe zwembroek voor Jelle en een petje voor Jelle want z'n inhammetjes waren toch wel een beetje verbrandt op de boot. ;-) En zo moest ik een zink-stick kopen waarmee ik mijn lippen en neus in kan smeren want die waren ook flink rood geworden, evenals de oren van ons allebei. Haha, smeren is toch wel heel erg belangrijk wat de zon is fel hier! Om 19.00u stonden we bepakt en bezakt klaar voor ons vertrek naar de volgende stop: Hervey Bay om vanaf daar een 3-daagse tour naar Fraser Island te gaan doen! De bus kwam iets later dan gepland en helaas was deze niet uitgerust met wifi. Al maakte dat nu niet zoveel uit, want het was toch de bedoeling dat we gingen slapen en dat lukte aardig!

En inmiddels zijn we na de nachtrit van 12-uur veilig en wel aangekomen in Hervey Bay waar ik nu achter de computer dit verhaal aan het aftypen ben (nee, dit is niet in 1 keer getypt). Sorry, voor de lengte van het verslag, maar alles is veel te leuk om niet met jullie te delen. :-) Nu we in Hervey Bay zijn hebben we al 2000kilometer afgelegd langs de Oostkust met de bus. Zoals gezegd, Australie is groot! Vandaag gaan we Hervey Bay ontdekken en morgenochtend worden we om 07.30u opgepikt voor ons volgende avontuur op Fraser Island!!

Tot de volgende!

No worries!

xx